Το πάρτι

Την προηγούμενη Παρασκευή γιόρτασα τα γενέθλια μου που ήταν πριν από λίγο καιρό … Ταυτόχρονα ήταν και αποχαιρετιστήριο για το τέλος της σχολικής χρονιάς. Είχα καλέσει πολλά παιδιά και ήρθαν σχεδόν όλα. Ήταν ένα πολύ ωραίο πάρτι με τραγούδια, με παιχνίδια, με μία σχετική ατμόσφαιρα και πολύ χορό! Πολλά κορίτσια έκλεψαν τα βλέμματα των αγοριών με τα εντυπωσιακά τους φορέματα και τις μαγικές τους κινήσεις. Το κέφι χτύπησε κόκκινο όταν άρχισαν τα τσιφτετέλια και αργότερα τα blues. Χαμός έγινε και όταν έπιασαν τα ζεϊμπέκικα… Η κατανάλωση φαγητού ήταν μεγάλη και ακόμα πιο μεγάλη ήταν η κατανάλωση στα σφηνάκια (χωρίς αλκοόλ) που έφτιαξε ο αδερφός Χρήστος. Υπήρχε μεγάλη ποικιλία δώρων που μου έφεραν, από κολόνιες μέχρι διακοσμητικά και από μπλούζες μέχρι μπάλες ποδοσφαίρου, ήταν όλα τους καταπληκτικά. Δίνουμε ραντεβού λοιπόν και του χρόνου που θα ξανακάνω πάρτι και θα είναι ακόμα πιο ωραίο!

ΥΓ: Η φωτογραφίες είναι πραγματικές.

Εξετάσεις...ΤΕΛΟΣ

Είναι γεγονός…Οι εξετάσεις τέλειωσαν (τουλάχιστον για εμάς) και όλοι σήμερα (μετά τα αρχαία που γράψαμε) ήμασταν χαρούμενοι και έτοιμοι για το μεγάλο μπουγέλο! Τελικά το μπουγέλο δεν έγινε. Παρολαυτά μάζεψα τη παρέα μου και πήγαμε να παίξουμε CallOfDuty στο Internet Cafe. Όταν τελειώσαμε αυτό το συναρπαστικό παιχνίδι αποφασίσαμε να συνεχίσουμε αυτή την υπέροχη μέρα στο γήπεδο παίζοντας ποδόσφαιρο. Είχε ζέστη και είχαμε γίνει μούσκεμα με αποτέλεσμα να σταματήσουμε νωρίς και να πάει ο καθένας στο σπίτι του. Είμαι πολύ χαρούμενος αφού οι εξετάσεις τέλειωσαν και επιτέλους θα έχω απεριόριστο χρόνο για να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο και με το blog μου. Επίσης γλυτώνω και το καθημερινό <<σπάσιμο νεύρων>> από τους γονείς μου σχετικά με το διάβασμα. Τώρα πρέπει να απολαύσω το Καλοκαίρι όσο πιο πολύ μπορώ! Ευχηθείτε μου καλή επιτυχία…

Καλοκαίρι σου έρχομαι!!!!!

Μαζί σου!

Μεγάλη πίκρα κατέκλυσε την καρδιά μας όταν σκόραραν από λάθος του Νικοπολίδη οι Ρώσσοι και πήραν τη νίκη με αποτέλεσμα να αποκλειστούμε από το euro 2008. Η απογοήτευση κυριάρχησε στα πρόσωπά μας. Θυμώσαμε επειδή η εθνική δεν πάλεψε για τη νίκη σαν να μην ήθελε να την πάρει. Δεν ήταν η εθνική την οποία είδαμε να παλεύει στο προηγούμενο euro και να νικάει μερικές από τις μεγαλύτερες <<δυνάμεις>> του τουρνουά και να παίρνει το κύπελλο. Παρολαυτά δεν πρέπει να απογοητευτούμε γιατί μην ξεχνάμε ότι αυτή η εθνική πήρε το κύπελλο πριν 4 χρόνια και πρέπει να τη στηρίξουμε στο μουντιάλ που μας έρχεται για μία ακόμα ιστορική στιγμή…

ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!!!

Η επιστροφή...

Τελικά είναι γεγονός…επέστρεψα! Μετά από μερικούς μήνες αποχής επέστρεψα με κέφι να ασχοληθώ περισσότερο. Τώρα που τελειώνουν οι εξετάσεις θα έχω και τον απαιτούμενο χρόνο να μπορώ να σας γράφω τις σκέψεις μου και όσα συμβαίνουν στη Σαλαμίνα. Ελπίζω να σας έχω κοντά μου…

Λέτε να γίνουμε emo...

Πιστεύω πως αυτό είναι ένα ερώτημα που το έχουμε σκεφτεί και το έχουμε απαντήσει όλοι μας τους τελευταίους μήνες! Οι λέξεις που κυριαρχούν είναι: χαρακώματα, emo, μαλλιά, θλίψη, γαμώ(τους emo) κλπ. Πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτοί οι τύποι, που όλο και γίνονται περισσότεροι, αποτελούν ένα κομμάτι της ζωής μας αφού τελευταία ο κόσμος γυρίζει συνέχεια γύρω τους… Αν και πολλοί τους θεωρούν κατώτερους και τους βρίζουν κατά τη γνώμη μου θεωρώ πως είναι παιδιά που θέλουν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα και να νιώσουν έστω και για λίγο ανεξάρτητοι! Γιαυτό δεν πρέπει να τους παίρνουμε με στραβό μάτι αφού πολλές φορές δεν μας πειράζουν καθόλου! Βέβαια άμα μας πειράξουν τότε δικαιολογημένα βρίστε τους, βαράτε τους και άμα έχετε όρεξη σκοτώστε τους…(πάντα για πλάκα τα λέω μην μου κάνετε όλα τα παραπάνω σε εμένα :P)


Πρέπει να σημειωθεί πως δεν είμαι emo!
Σχετικά με την ψηφοφορία το γιατί να το γράψετε εδώ ως σχόλιο!

Η ώρα της κρίσης!

Επιτέλους έφτασε αυτή η μέρα που τόσο καιρό την περιμέναμε! Πολλά παιδιά είχαν ιδρώσει από το άγχος τους και περίμεναν τους γονείς τους μπας και προλάβουν το κήρυγμα! Αν και πολλά παιδιά έφυγαν με κατεβασμένο το κεφάλι στους πιο πολλούς το χαμόγελο στα χείλη ήταν εμφανές αφού η πρόοδος για αυτούς ήταν μεγάλη! Θέλω να αναφέρω πως οι καθηγητές είχαν εργαστεί πολύ για αυτή την μέρα και ήταν πολύ προσεκτικοί στους βαθμούς κατά τη γνώμη μου! Το μόνο κακό που είχε αυτό το γεγονός ήταν ότι μερικά παιδιά είτε καυχιόντουσαν για το βαθμό τους είτε κατηγορούσαν τους καθηγητές! Τέλος θα ήθελα να τονίσω πως οι καθηγητές είναι άνθρωποι και κάνουν χωρίς να το θέλουν λάθοι ( βέβαια παντού υπάρχουν εξαιρέσεις…)!

Μεγάααααααλη πίκρα. . .

Μεγάαααααλη πίκρα ήταν ο αγώνας με την Τσέλσι! Όλοι περίμεναν να παίξει καλά ο Ολυμπιακός άσχετα άμα έχανε! Όλοι οι ολυμπιακοί την επόμενη μέρα (μαζί και εγώ) πήγαν στο σχολείο με κατεβασμένο το κεφάλι! Τα άλλα παιδιά όπως ήταν φυσικό τους κορόιδεψαν, άσχετα που οι δικές τους ομάδες δεν πάτησαν το πόδι τους στο Champions League! Παρόλα αυτά αν και χάσαμε με αρκετή διαφορά υπάρχει μια ικανοποίηση! Ότι φτάσαμε δηλαδή στη φάση των 16 που καμία ελληνική ομάδα δεν έχει φτάσει στα τελευταία χρόνια και ότι ακόμα και αν δεν πάμε καλά στην Ευρώπη έχουμε την χαρά να παίρνουμε τα πρωταθλήματα ,μαζί με τα κύπελα στη χώρα μας και αφήνουμε τους αντιπάλους μας να ξεκινάνε να κάνουν σχέδια για την επόμενη σεζόν από πολύ νωρίς (αν καταλαβαίνετε τι εννοώ) !

Μήνυμα προς Τσέλσι: Θα τα πούμε του χρόνου…