Οι φίλοι μου-Κυριάκος

Κατά καιρούς γνωρίζω και δένομαι με πολλά παιδιά αλλά λίγοι συμπεριφέροντε σαν πραγματικοί φίλοι. Θα σας παρουσιάσω λοιπόν λίγα παιδιά αναλυτικά :Ο πρώτος είναι ο Κυριάκος( που δεν ήθελε να κρατήσω ανωνυμία). Πρόκειται για ένα παιδί πολύ λιωμένο στο lineage και πιο πολύ στο call. Με περνάει τουλάχιστον ένα κεφάλι πράγμα που με κάνει να ντρέπομαι. Γνωριστήκαμε καλά στην πρώτη γυμνασίου αν και είχαμε μια μικρή επαφή στο δημοτικό από τους αδερφούς μας. Όταν τον είδα στο γυμνάσιο δεν τον κατάλαβα επειδή είχε αδυνατίσει πολύ, αυτός όμως με είχε αναγνωρίσει αμέσως. Έτσι λοιπόν στα διαλείμματα ερχόταν και μου έπιανε την κουβέντα χωρίς να θυμάμαι ποιος είναι. Μου είχε δώσει την εντύπωση πως ήταν ένα όχι και πολύ έξυπνο παιδί που δεν είχε παρέα. Κάποια μέρα είχα τσαντιστεί πολύ μαζί του και τον ρώτησα: «Σε ξέρω?» και αυτός χαμογελαστά μου θύμισε ποιος ήταν και τι γύρευε στην παρέα. Έτσι λοιπόν από τότε έχουμε να λέμε αυτήν την ιστορία…!